همه ما می دانیم که جوراب مردانه پاما می توانند ما را راحت نگه دارند، یک بیانیه مد واقعی باشند، یا یک هدیه عالی برای ما باشند.
در واقع، دلایل مختلفی وجود دارد که جوراب ها یکی از مهم ترین بخش های کمد لباس ما هستند. جوراب حقیر را نباید بدیهی انگاشت! در این مقاله، یاد می‌گیریم که چرا جوراب می‌پوشیم، چگونه به وجود آمده‌اند و چرا جزء اصلی کمد لباس ما هستند.
شاید فکر کنید که پاسخ در اینجا کاملاً واضح است: راه رفتن با پای برهنه روی یک زمین سخت و احساس لختگی با این همه حرکت پوست روی کفش یا انتخاب یک جفت جوراب مورد علاقه خود برای حفظ راحتی؟ انتخاب ساده است، درست است؟ ما هم همینطور فکر می کنیم، اگرچه مزایای پوشیدن جوراب به همین جا ختم نمی شود.
شاید متوجه نشوید، اما جوراب‌ها یکی از قدیمی‌ترین انواع لباس‌هایی هستند که امروزه هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرند. از عصر حجر و مدت‌ها قبل از اینکه شلوار یا تی‌شرت رایج شود، جوراب‌ها برای مقاصد مختلف پوشیده شده‌اند. شاید نادیده گرفتن جوراب‌ها آسان باشد، اما آنها در طول تاریخ سفر بسیار جالبی داشته‌اند.
کلمه “جوراب” از “soccus” لاتین گرفته شده است که به “دمپایی” ترجمه می شود.
با این حال، استفاده از پوشش های پا برای محافظت به دوران باستان برمی گردد. مصریان باستان از حدود سال 250 پس از میلاد جوراب می پوشیدند.
بعدها، رومی ها شروع به دوختن چرم و پارچه های بافته شده به یکدیگر کردند تا جوراب های متناسب تری به نام “udones” بسازند. در زمان های قدیم جوراب ها از مواد حیوانی مانند چرم یا خز مات ساخته می شد و به دور مچ پا بسته می شد.
جوراب‌ها در قرون وسطی رنگ‌های روشن داشتند و اغلب برای ایجاد یک مد مد استفاده می‌شدند. با کوتاه‌تر شدن شلوار در چند قرن بعد، جوراب‌ها بلندتر و گران‌تر شدند. در پایان قرون وسطی، جوراب‌ها به قدری گران بودند که به نمادی از وضعیت در میان اشراف تبدیل شدند. آنها برای جلب توجه بسیار تزئینی بودند.
در دوران ماقبل صنعتی، جوراب‌ها از طریق فرآیندی زمان‌بر ساخته می‌شدند، بنابراین جوراب‌ها هنوز به شدت برای اعضای جامعه بالا محفوظ بود.
اعضای فقیرتر جامعه برای محافظت از پاهای خود و برای گرم نگه داشتن پاها، روپوش و پارچه های ساده می پوشیدند. تا قرن هفدهم، جوراب هایی که امروزه می شناسیم، در واقع جوراب ساق بلند نامیده می شدند!
