به این سرامیک بهسرام کاشان “فنی” یا “مهندسی” نیز می گویند. خلوص آنها به مراتب بالاتر از سرامیک های سنتی است، بدون استفاده از خاک رس خام که مستقیماً از زمین استخراج می شود.
پودرهایی تشکیل می شوند که سپس ریخته گری، فشرده، اکسترود یا قالب گیری می شوند. پودرها ممکن است در بایندرهای آلی تنظیم شوند. ترکیب مواد خالص و تکنیک های دقیق تولید، استحکام بسیار بالای این مواد را تضمین می کند.
مواد خام مخلوط شده و ممکن است حاوی نسبت قابل توجهی سنگ آهک باشد. این محصول ظریف‌تر از ظروف سنگی است و به عنوان بدنه کاشی‌های دیواری لعابدار و رومیزی «چین» استفاده می‌شود. جذب آب ممکن است تا 15٪ باشد، با این حال، آن را برای ظروف بهداشتی نسبت به شیشه شیشه ای مناسب تر می کند.
این شیشه نسبت به ظروف سفالی بیشتر است و جذب آب آن تنها حدود 0.5 درصد است که آن را برای اتصالات بهداشتی مناسب می کند. از ظروف سفالی قوی تر است.
چینی بسیار شبیه به شیشه زجاجیه است، اما اغلب از مواد خالص‌تر در شرایط کنترل‌شده‌تری ساخته می‌شود. برای مصارف خاص مانند عایق های الکتریکی استفاده می شود.
این یک شکل لعابدار از سفال یا ظروف سنگی است. مواد پایه ممکن است قبل از لعاب زدن و پخت مجدد به مرحله “بیسکویت” پخته شوند، یا ممکن است از فرآیند “یک بار پخت” استفاده شود. دومی مقاومت لعاب را در برابر فرسودگی بهبود می بخشد، اما طیف رنگ های موجود را کاهش می دهد.
این شامل نسبت بالایی از خاک رس مقاوم در برابر دماهای بالا است. برای پوشش دودکش ها و فایربک استفاده می شود.
این از نظر ترکیب مشابه خاک نسوز است، اما در دمای بالاتر از خاک نسوز پخته می شود و حاوی نسبت بیشتری از شیشه است. در نتیجه سخت تر و کمتر جذب می شود. فرآیندهای ساخت مدرن به این معنی است که دیگر ظروف سنگی برای استفاده در لوله های زهکشی لعاب دار نیستند.
